24 Kasım 2008 Pazartesi

pıt pıt pıt ilk adımlar...

artık yürüyor muyuz ,neyiz?daha öncesi de vardı ama sadece bu kadarını çekebildim.ileride ilk adımlarını görmek eminim çok hoşuna gidecek...


bu arada herkes genelde yürüsün eski günlerini ararsın diyor ama pamuş zaten maşallah emeklerken de işini çok güzel hallediyordu :)) mutfak,yatak odası,kendi odası vs. her yerin altını üstüne getiriyor.ben yürümesini en çok beraber elele dolaşmak için istedim.


bir de,buraya sabahtan yılın ilk karı yağdı ama hemen eridi.daha ne karlar yağacak diyorlar burası için,işte o karlarda kuzumla yürümek,kartopu oynamak istiyorum ben...



23 Kasım 2008 Pazar

13 aylık kuzu...


ceren 5 günden beri adım sayısını 5-6'ya çıkardı.artık odanın ortasına koyduğumuzda hemen emeklemek için yere atmıyor kendini.gidebileceği en yakın yeri gözüne kestirip 5-6 adımda pıt pıt pıt gidiyor.yalnız hala 1-2 adımlık mesafeler dışında kendi kendine isteyerek gitmiyor.mutlaka onu ortaya bir yere ayakta bırakınca ulaşacağı yere yürüyor...


adım atmaya hazırlanan koca göbekli pamuş...

adımlarını atarken işini ciddiye alan pamuş...
karıştırıcı pamuş...

farkedilince şirinlik yapmaya çalışan pamuş...

sevgileeer...

19 Kasım 2008 Çarşamba

tırtıl keyfi :))

cumartesi günü Ankara'ya gittik malum bayram yaklaşıyor hepimize ciciler aldık(sonunda ben de aldım çünkü ceren'e alınca sanki kendime almış gibi sevinip,eşimin ısrarlarını dinlemeyip vazgeçiyordum)
neyse,ceren'e kitap da alalım dedik en alt kata indik ve bu tırtılı gördük.ben arabasına bile binmeyi 3 aydır reddeden,hep kucakta gezen Pamuş'un binmek istemeyeceğini düşündüm ama çalıştıran kişinin ısrarlarına da dayanamayıp (!) bindirdik.sabah olduğu için pek kimseler yoktu ve bizimki tek başına kuruldu tırtıla ve tırtıl gitmeye başladı.
aaa bizimkinde ses yok halinden memnun...bitince yanına gittim indirmek için pamuş ı-ııh diyor :)) neyse 2.defa da bindi yine ı-ııh... e artık yeter,şarkıyla falan ilgisini dağıttık da öyle indirebildik yoksa akşama kadar dönüp duracak :)) demek ki bundan sonra işimiz iş,parmakla gösterip ıııh ıııh diye tutturacak...

inince karşıdaki oyuncakçıdan kitaplarını da aldık ama o 15-20 dk.da tırtıl çocukla dolmuştu.bizimkine çaktırmadan sıyrıldık oradan :)
çok kalabalıktı alışveriş merkezi.sonra carrefour'a gittik orası hele felaketti şaşırdık kaldık.hatta eşimle kriz falan diyorlar ama kriz mıriz yok bu memlekette dedik durduk :))
mecburen ikiye ayrılıp listedekileri almaya çalıştık tabi ben telefonu eşimde unutup bir de onları kaybedince,aradım durdum bizimkileri...
aramızda 7-8 metre kalmış ben hala göremiyorum onları.eşim bana sesleniyormuş tabi ben o kalabalıkta duyamadım.babasının bana bağırdığını gören Pamuş da başlamış "annee,anneee" diye bana seslenmeye.yani o kadar kalabalıkta ne yalan söyleyeyim eşimi duymadım da pamuş'un bana bakarak "anneee" deyişini duydum hemen...o kadar tatlıydı ki o kalabalıkta beni bulup,bana bakıp seslenmesi öyle hoşuma gitti kiii...
zorla merkezden çıktık ve eve doğru yola koyulduk.tabi sabah saatlerinde geldiğimiz yerden akşam ancak dönebildik...

12 Kasım 2008 Çarşamba

ah pamuşum sende mi?..

ah pamuşum ben bu cümleleri senin için kuracağımı nereden bilirdim...evet ceren 1 yaşına girdiğinden beri İŞTAHSIZ ve UYKUSUZ bir çocuk oldu... 2.ayından beri hep bir düzeni oldu ama şu 3 haftadır her şey altüst.uyumamak için çok direniyor ve çoğu zaman da kazanıyor :((

artık onun için yaptığım çorbaları,yemekleri ve hatta kahvaltısını yemiyor.babasıyla türlü şaklabanlıklarla anca yedirebiliyoruz ve çoğu kez de yarısı tabakta kalıyor...sadece ekmek,makarna,poğaça,kaşar peyniri gibi elinde tutup yediği şeyleri seviyor ama ben sebzeleri nasıl yediricem?..

bunda bir türlü gelemeyip sonunda 2 hafta önce çıkan üst dişinin ve yanındakininde eli kulağında olmasının payı var herhalde,en azından şimdilik ben içimi ferahlatmak için böyle olduğunu umuyorum :)


ayrıca beni ne zaman görse emmek istiyor.şimdi kendime şaşıyorum.pamuş daha doğmadan 1 yaşında emzirmeyi keserim diyordum hahaa... emmeden uyumuyor ki bizimki...6. aya kadar gündüz salıncağında uyuyordu,akşam da ya ayağımda ya da beşiğinde sallayarak uyutuyordum.sonra emerken uyumaya başladı ve kesinlikle başka şekilde uyumuyor şimdi yani hiç uyutmasam uyumaz...


neyse umarım bir şekilde rayına oturur bu durum,bakalım bekleyip görücez...


böyle bir şeylerin arkasından bize bakmaya bayılıyor.bu da en sevdiği oyuncaklarından biri olan çiftlik evi...





mama sandalyesinde oturuyor ama sadece oturmak için...

yemek mi o da ne?


yemese de, uyumasa da pamuşum çok tatlı yaaa...ne yapalım bu da bir evre herhalde (!)...





10 Kasım 2008 Pazartesi

3 Kasım 2008 Pazartesi

geçen 1,5 ayın Pamuş'u...

uyku mahmuru pamuş...İzmit'teyken öğle uykusundan yeni kalktığında çekilmişti bu fotoğraf.bu arada pamuşumun göz rengi hiç bir fotoğrafta tam belli olmuyor.aslında mavi-yeşil ,normalde tanıdık tanımadık herkes onu "boncuk" diye seviyor...


ah ceren ah!1 adım atıyorsun (o da canın isterse) sonra yine emeklemeye devam...ayakta çok uzun süre desteksiz duruyor hatta alkış yapıp poposunu kıvırıp oynuyor :) ama sıra adım atmaya geldi mi 1 adım hooop yere atıyor kendini pıtır pıtır gidiyor...


geçen 1,5 aydır ceren'in artık çocuk olduğunu görüyorum.yapabildikleri hergün artıyor.

pamuş'un en sevdiği hayvan kedi...kedi gördüğü zaman (canlı,cansız) baş parmağıyla işaret parmağını birbirine sürtüp(klasik kedi çağırma hareketi) "pıss pıss" diyor kedilere.öyle tatlı oluyor ki onları çağırırken...

sevdiği şeyleri(çocuk,kedi) görünce yine ilk olarak "ayyy" diyor...artık çocukları,bizi bu ses eşliğinde eliyle seviyor.



pipetle bir şeyler içebiliyor yine son bir kaç aydır.nasıl çekileceğini 1 kere gösterdim hemen anladı.hatta geçen ay tatilden dönüşte koltuklara püskürtme numarası bile yaptı.lekeler calgon'un halı/döşeme spreyiyle 2-3 seferde ancak çıkabildi.


çalışırken ses çıkaran(bul.makinesi,çamaşır mak.,blender,süpürge,saç kurutma mak...) her şeyin adı "vuuu"...normalde çalışmasalar bile onları görünce hemen "vuuu" diyor.


her şeyin yerini biliyor ve yerinde değilse koymaya çalışıyor.çorap gördümü ayağına,toka saçına,mıknatıslar buzdolabına...Bartın'dayken eşimin yeni ikiz bebişleri olan çocukluk arkadaşının evine gitmiştik.sehpanın üzerinde saksı içinde küçük yapma bir çiçek vardı.yaprağı düştü.pamuş o yaprak düştükçe dalına koydu,düştükçe koydu :)) akşamın çoğunu onu düzeltmekle geçirdi :)))


öpücüklü el sallıyor :) önce dudaklarına götürüyor elini sonra da bize sallıyor.ayrıca öpüyor bizi artık pamuşçuğum sulu sulu.


yüzünün bölümlerini gösteriyor.


Bartın'da kayınvalidem soba yakıyor kışın.geçen ay gidişimizde ilk defa yakmıştı.ceren de yanından geçerken kulağına sıcak gelmiş herhalde ne zaman yanından geçse kulağını tutuyordu.şimdi sıcak dediğimiz her şeye "cıss ile tıss arası bir ses çıkarıp"kulağını tutuyor.kalorifer boruları,peteği,çaydanlık,çay bardağı,su ısıtıcısı,sıcak ne varsa hemen anlayıp kulağını tutuyor ve hiç yaklaşmıyor...


Manisa'da bizim taraf hep erkek torun.ceren ilk kız torun oluyor.tabi bu kadar erkek torun olunca etrafta hep arabayla oynayan kuzenlerini gördü bizimki ve hemen o da kuzenleri gibi arabayla oynamaya başladı :)) onların arabalarını alıp "fuuu" diye araba sürme sesi eşliğinde yürüttü onları.eee o kadar erkeğin arasında çok normal tabi...her hali o kadar tatlı ki...


insana çocuğunun yaptığı her şey ne kadar güzel geliyor.çocuklar hep gülsünler,sağlıkla mutlulukla etrafa kahkahalarını duyursunlar!...
herkese sevgileeer.
ayrıca önceki postlarda pamuş'un yeni yaşını kutlayan herkese çok teşekkür ediyoruz.