27 Mart 2008 Perşembe

:))

gülerken dil çıkarmak da yeni modamız...

















havalar yine güzelleşti ve böyle havalar insanı ne kadar mutlu ediyor.hava kötüyken sanki herşey kötü gidiyor.ceren uyumuyor,huysuz oluyor,benim içim kararıyor...yaşasın İLKBAHAAAR!...





bu haftamız biraz yoğundu.cumartesi günü doktora gittik,pazar akşamı misafirlerimiz geldi(ceren'in arkadaşı ahmet emir ve ailesi) salı günü ben kuzuyu babaannesine bırakıp rutin arkadaş toplantıma gittim.son 2 seferdir ceren'i götürmüyorum çünkü hepimizin küçük bebişleri var ve uyku saatleri bozuluyor.biri uyusa diğeri ağlayıp uyandırıyor ne biz birşey anlıyoruz ne de onlar işkence gibi oluyor hem onlara hem bize.haftasonu da Malatya'ya gitme planımız var eğer havalar iyi giderse...



galiba kayıyoruuuuuum....biri beni tutsuuuuuun.....




arabayla bir yere giderken ceren'e arka koltuğa güzel bir yer yapıyorum bizimki de bazen uyuyor,bazen koltuk döşemesiyle oynuyor ellerini sürüyor...


cumartesi günü doktor kontrolümüzde pamuşun boyu ve kilosu çok güzel çıktı ayına göre öndeymiş buna çok sevindik ben artık sütüm yetmiyor sanıyordum ama doktor bu ay da ek gıdalara geçmememizi söyledi.1 ay daha anne sütü ile beslenecek pamuş.içim rahatladı gerçekten...






biz yanında birşey yerken ceren hanımın gözleri bizim yediğimiz şeyde oluyor.ellerini uzatıp almaya çalışıyor,bazende ağzını açıyor biz yerken :)) iştahlı mı olacak bu kız nedir?




Doktor kontrolünden sonra Pamuşçuk uyumayınca onu da alıp buraya geldiğimizden beri sürekli yollarını aşındırdığımız restauranta gittik.Cerenle birlikte ilk defa gitmiş olduk.doğmadan önce hep hayalini kurardım buraya pamuşumla geleceğimiz günlerin...pamuş ilk defa mama sandalyesine oturdu burada ve bizi yemek yerken izledi, çıngırağıyla oynadı ve rahat bir yemek yedik.ertesi gün bizde kuzuya mama sandalyesi aldık nasıl olsa 1 aya kadar artık ek gıdaya geçicez.içerisinde pek mutlu...






Trenleri çocukluğumdan beri çok severim ve biz giderken yanımızda bir tren kısa bir süre eşlik etti bize.buarada pc'nizin ayarıyla oynamayın fotoğraftaki beyaz benekler yağan yağmurun camda bıraktığı izler...














Sivas'a giderken.........










Sivaasııııııın Yollarınaaaaa......Bu yollardan geçerken önümüze ne zaman bir ağaç çıkacak diye merakla bakıyoruz ama yok!..

Biz buraya geleli 1,5 seneyi geçti.Sivas'ı sevdik gerçekten ama ben Egeli,eşim de Batı Karadenizli olduğu için bizim gözlerimiz hep yeşil arıyor.Sivas'ta da malesef bu yok.Bizce en büyük eksiklik.Bu yaz tayinimiz bakalım nereye çıkacak inşallah bol yeşillikli bir yer olur...





sevgileeer...

19 Mart 2008 Çarşamba

haftasonu planlarımızın pamuş tarafından sabote edilmesi...

şu cin gibi gözlere bakın her an her şeyi yapabilirim diyor sanki.yaramazlıklar had safhada tabi......ama bir güldümü de herşey sanki sihirli bir değnek değmiş gibi toz pembe oluveriyor.......................................................




benim tatlışım artık ismini öğrendi.seslendiğimizde dönüp bakıyor ve ağzını açıp gülmeğe başlıyor.utanıyor numarası yapıyor.haftasonu doktoruna gidicez aylık kontrolü var.pazar günü 5 ayı doluyor sanırım ek gıdaya geçmeye daha 1 ayımız olacak ama ben 5,5 aylık olunca biraz elma suyu vermek istiyorum.daha doğrusu nasıl tepki vereceğini merak ediyorum o niyetle az az vericem.bakalım sevecek mi ceren kız...dişlerimiz de çok kaşınıyor onlar ne alemde doktor teyzesine soralım bakalım...



geçen cumartesi sevgili kocacığım gel bir kaç saat dışarı çıkalım alışveriş yaparız,yemek yeriz sonra da sen kuaföre gidersin dedi.bu arada Ceren kız doğduğundan beri bende ne bakım ne birşey.saçlarımı yıkamak onlara yaptığım en büyük lüks oldu.artık yeter! ben bu saçları kestiricem bir de üstüne boyatıcam eski bakımlı günlerime geri dönücem dedim.neyse benim gözlerim hemen parladı tabi.ceroşa da babaannesi bakacak tabi ki.neyse biz planımızı yaptık hazırlıklara başladık.ama hesaba katmadığımız bir şey oldu bakalım ceren kız bize izin verecek miydi?tabiki yanıt haaayııır...bizim planlar suya düştü derken babaanne yetişti imdada.biz de gelelim ben ona arabada bakarım,uyuturum diye.tamam dedik,düştük yollara...

giderken yolda kuzu yarım saat uyudu ama bu çok azdı.neyse daha iyi o uyurken biz de işimizi görürüz dedik.ben hemen kuaföre gittim kıza beni hemen almasını yoksa orada kestiremeyeceğimi söyledim o da sağolsun hemen aldı.40 dk.da işim bitti.oh be artık kurtuldum upuzun ve bakımsız saçlardan.arabaya geldim bizimki hiç uyumamış annesinin yeni imajını görmek için beklemiş.neyse birazdan uyur dedik.

büyük kuzuyla,küçük kuzuya yeni dişlik almaya ve küçük gelen kıyafetini değiştirmeye gittik.oradan da yemek yemeye gidelim dedik nasılsa uyur ya bizimki.tam oturduk telefon çaldı karşıdaki babaanne eee ne oldu demeğe kalmadı bizimkinin çığlıklarını duyduk zaten.biraz sonra tombiş yanımızdaydı.hani o uykulu olması gereken gözler?hani o ağlamaktan kızarmış gözler?neredeydi.buradan da anlaşılacağı gibi kuzu bizimle olmayı istemiş,peşimizden ayrılmamak için yalancıktan ağlamış ve sonunda muradına ermenin hazzıyla mutlu mutlu yanımızda oturmaktaydı.

ben yemeğimi pamuşun izin verdiği ölçüde yedim ama sayamadığım gözler altında.çünkü herkes bu pamuş kıza suratlarda 'canııııııım'tarzında bir gülümsemeyle bakıyordu,bende kucağımda olduğu için lokmalarım sayılıyormuş hissiyle yemeği yemeye çalıştım.

eve gelesiye kadar 1 saat daha uyudu ama yetersizdi tabiki.eve gelince 'gitmeyi başardım ve onları yalnız bırakmadım hehee' nin mutluluğuyla hemen dalıverdi pamuşçuk.ah pamuş ah sen yok musun seeen...ama tatlılıklarınla kendini hemen affettiriyorsun.


ben saçlarımı kestirdim, boyatamadım tabi.amaaa demokrasilerde çare tükenmez hesabı boya alıp kendim boyadım saçlarımı.açık kumrallıktan üni.yıllarında sarışınlığa geçmiştim.hamilelikte yine kumral olmuştum ve şimdiii kızılım artık.yıllardır tanıdıklar benim mutlaka saçlarımı birgün kızıl yaptırmamı söylüyorlardı.beyaz tenli ve yeşil gözlü olmamdan dolayı.kociş de beni cesaretlendirince aldım boyayı boyadım da boyadım saçlarımı ama öyle coşmadım tabiki biraz insaflı olup başlangıç olarak açık kestane kızıl yaptım.yakıştıda galiba herkes beğendi ve bende sevdim kızıl saçceğezlerimiii...

pamuk kız bugün babişle beni 1-1,5 saat azad eder misin? :)) yine yemeğe gitme planımız var da..........
















pamuşumun dişleri çok kaşınıyor çoook.dişlikler fayda etmiyor ellerimize saldırıyor.parmaklarımız tam ağzına layık.


elimizi gördümü gözleri parlıyor hemen yavaş yavaş kayıp ağzını elimiz hizasına getirdikten sonra uzanıyor bizim parmaklara. seni gidi tombiş seniii.işin gücün kurnazlık :)










Tatlı Pamuşumun son zamanlardaki en çok sevdiği şey bu kupalar.ben kahve,çay vs. içerken bir türlü rahat vermiyor almaya çalışıyor.bende sevgili pamuşumu üzmemek için içindekiler bitince yıkayıp biraz oynasın diye veriyorum.veriyorum veriyorum ama bir de bana sorun içimi.aaah ah o kupalar hangi zamanlardan kalma kupalar tombişim sen biliyor musun?tabiki bilemezsin.sen yukarıda daha melek olarak geziyordun o zamanlar.

efendim bu kupalar benim hayat ortağım,pek sevgili eşim,başka bir deyişle kocacığımla nişanlıyken İzmir Carrefour'dan aldığımız kupalar.benim böyle çizgi kahramanlara olan tutkumdan dolayı bunları görünce çok beğenmiştim ve kocaman markette tek kalmışlardı.ne yapsın kociş de hemen alalım demişti.o gün bu gündür kırmamaya çalışırım o kupaları.(bu aralar çok sakar oldum bir kazaya kurban gitmezler umarım).
sevgileeeeerrrr.......

10 Mart 2008 Pazartesi

havalar güzeeel,biz güzeliiiz!...

meyhabaaa,kısa bir aradan sonra biz yine burdayız.geçen hafta kuzuşla kısa yürüyüşlere başladık tabi ben yürüyorum o kucağımda.sağolsun bizim bebek eşyaları satan mağazanın sahibi bir türlü sipariş ettiğimiz arabayı getirmedi.neymiş efendim havalar daha soğukmuş,getirse de biz zaten bu soğuklarda çocuğu çıkaramazmışız mış mış da mış mış...iyi de kardeşim kucağımızda çıkarıyoruz ya bebek arabasına çıplak mı koycaz çocuğu:)) hayret birşey...neyse biz de babişle araba turları,sonra da benimle kucak turları derken temiz hava bol süt,hayata güsseeelce devam ediyoruz allaha şükür...
aşağıda şekil 1.a'da görüldüğü gibi pamuşu sarıp sarmaladıktan sonra (tabi pamuş buna çok kızıyor) istikamet sokaklar deyip aleme akıyoruz :)))





pamuşla geçen gün arkadaşımın kızının doğum gününe davetliydik.cicilerimizi giydiiik,süslendiiik yan blokta olan Deniz kızın 1.yaş gününe gittik.kapıda ayakkabılarımı çıkarayım diye Pamuk Çuvalımı ev sahibinin annesine verdim.sen misin veren bizimki çığlık çığlığa...kimseye gitmiyor,kimseyi istemiyor.bize bir koltuk tahsis ettiler koca koltuğa sadece biz oturduk,diğer insanlar da en fazla 3 metremize yaklaşacak şekilde oturdular.herkes pamuşu sevmek istiyor bizimki sevdirir mi basıyor yaygarayı:))1 saat zor dayandık Deniz'in hediyesini verip kaçtık ;) pastadan bile yiyemedik :(( geçen sene buraya geldiğimizden beri görüştüğüm arkadaşlarımla haftada bir veya 15 günde bir toplandığımızda o kalabalıkta bile sıkılmıyor.onların yanında çok iyi kucaktan kucağa dolaşıyor ve hiç görmediği kişiler bile alsa kızmıyor.bu sefer ne oldu anlamadım insan mı seçiyor ne?


ne tatlı bakıyorsun sen kızııım...


aah ah uykumus geldiiiiiiiii.........




benim kuzuşum ne de büyümüş böyle.insan hep beraber olunca farkedemiyor doktorda kilo ve boyunun arttığını anlıyorsunuz ama en çok kıyafetler belli ediyor.küçülenleri sürekli kaldırıyorum.bu bere de bebişlik beresi ne kadar küçüldüğü nasılda belli oluyor ama yine de çok yakıştı pamuşuma...buarada hatıralara çok bağlıyımdır şu hatıra kalsın bu kalsın derken hiç birini bu sıralar birilerine veremiyorum biraz daha büyüsün içinden bir kaç tane seçip gerisini ihtiyacı olan birine veririm herhalde(yine de kıyamıyorum baksanıza:))



seni yiyceeeeeeem.....diyor bizim kız ördeğine (eski benim yeni pamuşun))

sonra da dost oluyoruuuz ördeğimizle...




kuzuşumun elleri hep ağzında,kıyafetlerinin önü su içinde.önlüklerini ne zamandır kullanmıyordum yine piyasaya çıktılar...önce bir parmağını sonra yavaş yavaş elini küçücük ağzının içine sığdırıyor bunu nasıl başarıyor anlamış değilim:))


uyusunda büyüsün niiiiiinni,tıpış tıpış yürüsüüün niiiiiinni..........





allahım bebişler uyurken ne de tatlı oluyorlar...bayılıyorum seyretmeye.son zamanlarda bizim pamusa birşeyler oldu bir cırlak bir cırlak ...bir yandan da çok hareketlendi yerinde durmuyor bazen uyuduğunda bir oh çektiğim olmuyor değil:))

5 Mart 2008 Çarşamba

Dönüyooosss!

canııııım ne de masum duruyorsun sen öyle...
önceki sitemizden buraya taşındık;yazılarımızı,resimlerimizi de biraz değiştirip buraya geçirmeyi unutmadık.ben şahsen bayılıyorum sünger bop'a.hafta sonları kaçırmamaya çalışıyorum(tabi babiş'ten fırsat buldukça)gerçi o da bazen izliyor onun favorisi de petrik(okunuşlarını yazıyorum üşendim çünkü)...o yüzden ceren'in sayfası böyle olsun istedim.inşallah ileri de o da sever sünger'i.anasına benzerse sever sever...



Geçen hafta artık telaşlanmaya baslamıştım acaba bu Pamuk Çuvalı ne zaman dönecek diye.Sanki beni anlamıs gibi geçen çarsamba bizim Tostos popişini kaldırmaya basladı.Bir o yana bir bu yana kıvrılıyordu...
Herhalde 10 güne kadar döner dedik ama bizim Pamus bekler mi?Cuma günü tam dönüp bir de kolunu cıkarmayı basardı.Helal olsun tombişime…


ne?biri bana mı sesleniyooooy...


şu morun tadına bakıcammm

hııııı?neeee?

oynuyorum,oynuyoruuum...

bir de turuncuyu tadayım,hımmm turuncu fena değilmiiş


bazı hallerim



süslüyüüüüüüm...




dönencem ve salıncağım,canlarım benimmmmmmm






ayyyy utanıyoruumm...










yaaaaa güldürmeyin beniiii









Kahkaha...ve sonrası

doktora gidiyooosss!bu soğuklarda böyle giyinmem gerekiyormus.
sağlıklıymışım,yaramazlığa devaaam...
bu da somurtkan ben,sevmiyorum işte fotoğraf çektirmeyi...




Sonunda babiş beni gülerken yakaladı.Bu arada ilk bayramımmmmmmm.

ilk seyahatim KAPADOKYAAA!!!

anniş der ki:
_ şu an daha zayıfım :))





Daha 2 aylık bile değilim ama anniş ile babiş tutturdular Kapadokya da Kapadokya...ne yapalım bizde gittik.Bu arada onlara akşam otelde hiç rahat vermedim,ağlamalarımdan dolayı otelden atılma korkusuyla ertesi gün gezerek evimize geldik.oh be bebişin evi gibisi yok:))

meyhabaaa...

veeeee eve geldik.Sonunda yatağımda uyuyabiliyorum.
Bu arada bu sürekli uyumalar ne kadar sürecek acaba?(artık öğrendim şimdi uyumak mı,o da neymiş :))





23 Ekim 2007'de dünyaya merhaba dediiim.Başarılı bir operasyondan sonra dışarıdayım işteee...karnım da doydu artık uyuyabilirim.