25 Haziran 2008 Çarşamba

8.ay ve sobeee...

ah caaanım fiskos örtüm...

Tombilim dünyaya geleli 8 ayı oldu.her ay olduğu gibi bu ay da dönüm noktalarımız vardı.önce en önemlisi emekleme…sonunda çevresinden hariç diğer yerlerdeki şeyleri de keşfe çıktı…tabi ki en sevdiği yerler kablolar ve tehlikeli alanlar… koltuk kenarına tutunup kendisi yerden kalkmaya çalışıyor…ayakta durmak çok hoşuna gidiyor.koltuğa dayanıp ayakta oyun oynuyor kendi kendine.her yaptığımızı taklit etmeye çalışıyor,alkış yapıyor,el sallıyor,gel gel ve tel sarar yapıyor(acele yazarken bunları unutmuşum ekleme yaptım :))…


Bir diğer önemli gelişmemiz, “anne,dede”den sonra “anane,bu,mama,baba” kelimelerini söylemeye başlaması oldu.söylediğim her şeyin benzer sesini çıkarabiliyor,mesela balon dediğimde "bıloon" gibi sesler çıkarıyor...


Sebep sonuç ilişkilerini de kavramaya başladı geçen ay.kumandayı alıp tv’nin ayarlarını değiştiriyor.yanlışlıkla kumandanın üzerine oturduğumuzda falan görüntü değişince hemen kumandaya bakıyor.tv izletmemeye çalışıyoruz ama biz izlerken reklam başlıyorsa hemen dönüp sonuna kadar bakıyor.bir de daha önce yazdığım gibi t.rt’deki 15 dk.lık kuklaların olduğu "elma kurdu" programına bayılıyor.kuklaların hareketleri onu çok güldürüyor…


Babasıyla kuzu hakkında konuşuyorsak hemen bize dönüyor ve sanki söylediklerimizi anlıyormuş gibi gülmeye başlıyor….bazen öyle oluyor ki sanki kızım kocamanmış ve benim dediğim her şeyi anlıyormuş gibi geliyor…ama daha 8 aylııık…biz kaç 8 ay devirdik o daha ilkinde…inşallah bütün bebişlerimizin ömrü çok uzun olur güzel bir yaşam sürdürürler,istedikleri gibi hayatlarına yön verip hedeflerine ulaşırlar…

ŞİMDİ GELELİM SOBEYEEE…

Çise’nin anneciği Fatmacım beni sobelemiş…konu:Bebişimi nasıl severim…

Açıkçası dıştan çok normal bir aile gibi duruyoruz ama içimiz deli dolu :)) biz ceren’i severken klasik biçimde sevemiyoruz,ruhumuzda yok… illaki ona isimler takıcaz,öyle çağırıcaz…daha doğmadan bu isimler sıralanmaya başlamıştı…
İlk önce bilindiği üzere PAMUŞŞŞ…pamuğun yumuşamışı :)
En klasik olan KUZUUUM BENİM
Sonra sırasıyla KUZUŞUMMM,ŞİPŞİLLİ,TOMBİLİ GUPPAK (aslı tabiki de gaydırı guppak),TOMBİ HILFIGER (yine bunun da aslı bildiğiniz gibi şu ünlü giyim firması ve sahibinin adı olan Tommy Hilfiger biz onu pamuşa uygun çevirerek tombi yaptık),TOMBİLİM BENİM,TOMPİLİ,SIKMALIK PORTAKAL ve hepimizin bebişlerimize söylediğimiz yine klasiklerden biri olan DÜNYA GÜZELİ
Hoşumuza gidiyor böyle isimler takmak.ben küçükken benim de bir sürü takma adım vardı ve hala arada bizimkiler bunları kullanırlar ama buraya yazamam çok komik olur :)) koskoca kadınım artık kendimi rezil edemem cümle aleme :))...
Pamuşu severken poposuna vurmak,onu yoğurur gibi sevmek çok hoşuma gidiyor.pamuşun da bundan bir şikayeti yok gülüp duruyor…sevilmeyi çok seviyor benim kuzum…biz de onu heeep sevicez...


eveeet şimdi gelelim şanslılara kimi sobeleseeem tamam buldum Ege ve Ela ikizlerin annesi Seyhan ve Erenciğimin annesi Aybike’yi sobeliyorum…
sevgileeer...

20 Haziran 2008 Cuma

kıpırdak pamuşummm...

pamuş emeklemeye (yani sürünmeye) başladığından beri her yere gidiyor.Özellikle de en gitmemesi gereken yerlere...Kablolar,elektrikli eşyalar,tv altındaki dolap...Odadan 1 dk.lığına çıkmam gerekiyor bakıyorum bir sessizlik;hemen koşarak geliyorum ki oturduğu yere ne kadar uzak olursa olsun kuzu ara kabloya erişmiş karıştırmakla meşgul.O kadar kısa sürede hedefe ulaşıyor ki hızına yetişmek mümkün değil.Ara kabloyu burada koruyucu bulamadığımız için bantla sardık şimdilik...


yeni evi pamuş'a göre düzenliycez,inşallah rahat güzel bir ev bulabiliriz gideceğimiz yerde çünkü her zaman lojman olmuyor...Doğrusu lojmandan da sıkıldım çünkü doğrudürüst bakım yapılmıyor.Herkes nasıl olsa gideceğim diye hoyrat kullanıyor.Bakalım artık önce neresi olduğunu bir öğrenelim de şimdiden konuşmak da yersiz...



fıstık pamuşşşşşşş...uyuyor gibi durmuş ama uyumuyor bir sonraki yaramazlıklarını düşünüyor :))


Dün akşam arkadaşlarımıza davetliydik.Ne zaman onlara gidecek olsak pamuş o gün az uyuyor ve hemen uykusu geliyor.Yerinden başka yerde akşam uykusuna yatmaya alışık olmadığı için biraz tedirgin oldum.Çünkü bu sefer çok büyük hazırlık yapmışlardı kalabalıktık ve sazlı sözlü olacaktı...Önce biraz uykusuzluktan mızmızlandı gittim sessiz bir odaya emerken uyudu.Bir oh çektim...Tam yerine koydum koca koca Kangal Köpekleri havlamaya başlamazmı...Bizimki ağlayarak uyandı tabi...Ondan sonra ne yapsam fayda etmedi her köpek havlamasında başladı ağlamaya.Baktım olacak gibi değil terasa milletin yanına geldik.Arabasını allahtan çıkarmıştık.İçine oturttum,arabayı hafif hafif sallamaya başladık gözler kısıldı ve sonunda uyudu...5 aileydik ve o kadar ses vardı ki banamısın demedi...Saz eşliğinde türküler söylendi,kahkahalar atıldı,bizim hanımların dedikodusu bitmedi ama hiçbir şey rahatsız etmedi...Yolda da uyudu eve gelince de hemen emzirip uyuttum...Maşallah gece de sorun çıkarmadı...Yani anladık ki kuzuyla biz her yere gidebiliyoruz şu an,inşallah hep böyle olur...Arkadaşlardan birinin oğlu Ceren'den 3 hafta küçük onlar cesaret edemediler getirmeye.Bizim zaten bırakacak kimsemiz olmadığı için mecburuz ve hiçbir şeyden de geri kalmıyoruz :))


yine iş güç peşinde :))... çok işi var bu pamuşun çoook...


sarkık yanak pamuşşşşşşşş...

bizden şimdilik bu kadar,hepinize SEVGİLEEER...

16 Haziran 2008 Pazartesi

seni gidi yaramaz pamuuşşş...

Pamuş bu karede benim varlığımdan habersiz karıştırmaya dalmış...
Hiii,ne? Biri mi var orada?

Hiii eyvah...Şeyyy ben de doğru paketlemişmisiniz ona bakıyordum (yuttu mu acaba?)

Görüldüğü üzere bizim pamuş bu aralar paketlediklerimizi karıştırmakla meşgul.Dün de emeklemeye başladı.Aslında tam emeklemede denilemez ya sürünmeyle tavşanlama arası bir şey.Tavşanlama da ne demeyin.Bu pamuşun yeni stili...Ayaklarıyla kendini öne atıveriyor aynı tavşan gibi :)) Bazen de önce ellerini uzatıp ayaklarıyla kendini ittiriyor o da sürünme tarzında.Velhasıl hedefine ulaşıyor...
Cumartesi günü doktor kontrolüne gittik.Daha 3 hafta olmuştu ama haftaya gidemeyeceğimiz için bu haftadan gidelim dedik.Kontrol amaçlı kan sayımı yapılacaktı.Bunu daha önceden bildiğimiz için çok sıkıntıyla gittik.Kanını aldırmak için kan alma odasına girdik ama kimse kan almaya yanaşmıyor.Hepsi birbirine sen al sen al diye topu atıyor.Nedeni de kuzuyu ağlatmaya gönülleri elvermediği için...Önce bol bol sevdiler sonra da artık bir hemşire almaya niyetlendi.Kuzu kan alınırken başladı ağlamaya ama öyle ortalığı yıkarcasına değil içli içli...Canım benim biz ondan daha kötü olduk tabi...Bir an önce bitmesi için dua ettik,neyse ki bitti ama biz de bittik...
Doktordan çıktıktan sonra alışveriş yapıp daha önce benim görmediğim ama methini duyduğum Hafik Gölü'ne gittik.Hafik İlçesi Sivas'a çok yakın 36 km. Göl de gerçekten güzelmiş,fotoğraf mak. almayı unuttuğumuz için foto. çekemedim :(

Pamuşa artık bizim yediğimiz yemeklerin tuzsuz,baharatsız olanından yapıp yediriyorum.Geçen hafta kabak dolması yaptım ona göre.Mama kaşığıyla ezdim yoğurt ve ekmek ekleyip yedirdim.Oldukça pütürlü ve katı olmasına karşın götürdü dolmayı :)) Zaten doktor teyzesi de dişleri yok ama maşallah varmış gibi yiyor demek aferin ona dedi...Artık yeni yemekler deniycem kuzuya...Bu arada ızgara balığa da bayıldı.İnşallah yemesi hep böyle güzel olur...
Şimdilik bizden bu kadaaar,hepinizi öpüyoruz,sevgileeer...

15 Haziran 2008 Pazar

İLK BABALAR GÜNÜ...


Babacım seni çok seviyoruz,iyi ki varsın ve iyi ki benim babamsın...
Babalar Günün Kutlu Olsun.....
CEREN

4 Haziran 2008 Çarşamba

yeni keşifler

eveeet uzun bir aradan sonra nihayet yazabiliyorum.bu ay içinde büyük bir ihtimalle tayinimizin çıkacağı yeri öğrenicez ve inşallah ailece mutlu ve rahat olabileceğimiz bir yere gideriz.bu yüzden yavaş yavaş toplanmaya başladık.salondaki vitrin eşyalarını,dolap içlerindeki züccaciyeleri kutuladık.umarım kırılmadan yerlerine ulaşırlar.gerçi biz kutularken bir likör bardağını hallettik ama inşallah bundan sonrakilere bir şey olmaz...
buraya taşınırken 1-2 şey(!), taşıyanlar tarafından güzeeelce kırılmıştı.bir de adamlar paketlerken incecik bardakların üzerine ağır tepsiyi koymuşlar ve tabi benim caanım kristal bardaklarım tuzla buz olmuştu...
geçen sefer daha 6 aylık evliydik taşınırken ve aman eşyalara bir şey olmasın diye profesyonel kişilere bırakalım bu işi demiştik.firmanın adı ünlüydü ve güvendik.evden eve olduğu içinde bize iş kalmayacaktı nerdeeee......eşyalar şirketin kamyonuna koyulmuş(biz buraya ev işini hallatmek için önceden gelmiştik) tamam başladık beklemeye 2 gün sonra gelir dediler.biz bekle bekle yok,bu arada da telefonlarımızı açmıyor beyefendiler.biz tamam adamlar yeni eşya diye çoktan satmışlardır deyip gidenin hesabını yaparken 9 gün sonra çıkageldi bizimkiler.kamyon başka,şoför başka bize tarif edilenler değil.meğer Afyon'da bu tarafa gelecek başka kamyona yüklemişler eşyaları.2 kere taşınmış gibi olmuş eşyalar kırılanlar,kenarı sıyrılan mobilyalar.yani böyle kötü bir deneyimden sonra bu sefer biz kutulayalım dedik.elbet o kadar yolda kırılan olacak o Allah'ın emri ama ne kadar az hasarla kurtulursak o kadar iyi.yani bizim gibi taşınacaklara ''evden eve''lere dikkat diyorum hele şehirlerarası bir taşınmaysa...
pamuş'a gelince,yukarıda da görüldüğü gibi 'emeklemek de neymiş ben ayaklanıcam' diyerek ayakta durma sevdasına kapıldı.emeklemesine de ramak kaldı ama kızı oturtamıyoruz.illaki ayakta duracakmış.mama sandalyesine bile oturtacağımız zaman direniyor karnından hafifçe bastırarak oturtuyoruz keratayı...

bu arada sürekli eliyle gel gel yapıyor ve çok taklitçi.biz ne yapsak aynısını yapmaya çalışıyor...

tatlı pamuşum beniiim...

uykudan kalkmış,mahmur gözlerle bakıyor kuzu...

yazlıkları çıkarmıştık ama geri koyduk çünkü sürekli yağmur yağıyor ve soğuk hava var.evde kazak ve hırkalarlayız.(haziranın 4'ü oldu şu havaya bakın)
bu ne yaaa?...
2 haftadır cumartesi günleri yağmur yağmazsa pikniğe gidiyoruz arkadaşlarımızla.aşağıdaki resim piknikte çekildi.Ceren,Ahmet Emir ile...
geçen sene burası hamileler diyarıydı :)) arkadaşlarla hepimiz hamileydik.bu yavru da ilk nur topumuz,göz ağrımız...mayısın 25'inde 1 yaşını doldurdu(maşallah) arkadaşlarla biraraya geldiğimizde hep hamilelikten konuşurduk,deneyimlilerden bilgi alırdık şimdide tek konu çocuklar haliyle :)) iyi oldu aslında hiçbir konuya yabancı kalmamıştık,olacakları hep önceden bildik böylelikle de bilgi sahibi birer hamile olarak her şeye hazırlıklıydık... şimdi düşününce ne günlerdi diyorummm...
hepinize güzel,sağlıklı ve mutlu günler diliyorum,en yakın zamanda görüşmek üzere sevgileeer...