9 Ekim 2011 Pazar

ne güzel bir şeymiş bunları duymak...


anaokuluna başladı pamuşum...bana velilerim geldiğinde öğrencim ne kadar yaramaz,tembel de olsa mutlaka şikayetlerimin yanında iyi bir yanını da bulup söylerim veli çok üzülmesin diye.mesela çok yaramaz bir çocuk bile olsa "ama en azından yalan söylemiyor hatasını kabul ediyor" veya "bir görev verdiğimde yapmaya gayret gösteriyor"gibi...bir teselli oluyor işte.zaten kimse dört dörtlük olamayacağı gibi,tamamen de kötü özelliklere sahip değildir.önemli olan onu bulup çıkarmak...
iyi ki böyle yapmışım,yapıyorum.görüşmeye gelen anne babalar övgü karşısında ne kadar seviniyorlarsa kötü şeyler duyduklarında da o kadar hayal kırıklığına uğruyorlar...
ne mutlu bana ki ilk defa başka öğretmenlerin ağzından kızımın hakkında övgüler duydum,okuldan eve doğru yürürken kendimi uçuyormuş gibi hissettim :)
aynı gün öğleden sonra da haylaz! bir öğrencimin velisiyle konuşurken gözlerinin nasıl dolduğunu gördüğümde şükrettim ve insanın çocukları hakkında başka birinin özellikle de öğretmeninin söylediği sözlerin ne kadar önemli olduğunu yaşayarak öğrendim.
umarım çocuklarım hakkında hep böyle güzel şeyler duyarım çünkü "ne kadar iyi bir çocuk yetiştirmişsiniz" sözü benim hayatımda aldığım en büyük mükafat...

2 yorum:

Burcu dedi ki...

Ben de sürekli güzel şeyler duyduğumda mesela, o öğretmene güvenim bitiyor biliyor musun. Çünkü kimsemükemmel değildir, benim çocuğum da değildir. Bana olumsuz şeyleri de söylemelerini isterim ki ona göre tedbirimi alayım.. Aslında en doğrusu objektif olmak bence...

siyap dedi ki...

tabiki zaten onun yönlendirmesi gerek.biz okulda onları göremiyoruz yanımızda olmadıklarında ve arkadaşlarıyla birlikteyken belki de bizim bildiğimizde çok farklılar.bu yüzden söyledikleri çok önemli benim için,sevgiler.