kocaman "11"

pamuşum 11 aylık oldu...tatlılığına tatlılıklar katarak da büyümeye devam ediyor.bu aylar için "tam sevmelik zamanları" derler ya, hani artık küçük diye aman incinecek aman bir yerine bir şey olacak telaşlarının azaldığı aylar bitince ve poposuna pat pat vurmalar,gıdıklamalar,oyunlar onu çok güldürmeye başlayınca bunun doğru olduğunu anlıyor insan...

pamuşumuz 1,5 aydır çok değişti,sanki kocaman bir insan gibi yani yavruluktan çıkmış gibi...her şeyi anlıyor,şakalara gülüyor...yaptığımız bir şey hoşuna gidiyorsa hemen o da taklidini yapıyor ve bi daha bi daha karşılıklı sürüp gidiyor bu.

uzun zamandır pamuş artık babasını kapıdan el sallayarak uğurluyor,o giyindi mi daha kapıya gitmeden anlıyor gideceğini ve hemen el sallamaya başlıyor :) kendi de giyinip kapıya yöneliyorsa kucağımızda,hemen arkada kalanlara bay bay yapıyor ...

müzik çalınca dans etmeye devam ediyor,artık alkış eşliğinde...

yine işaret parmağını istediği bir şeyi almak için veya göstermek istediği bir şey varsa kullanmaya devam ediyor.

bu aralar en komik hareketi ise; yapmasını istemediğimiz bir şeyi yaparken veya gitmesini istemediğimiz bir yere giderken hemen karşıdan "ceren hııııı"diye parmağımızı sallayarak sesleniyorduk.şimdi yine aynı şeyleri yapmadan önce bize dönüp "hııı" diyor ve o da parmağını bize sallıyor :))) artık o tonla "ceren" dediğimizde hemen yapmaması gerektiğini anlayıp o tatlı "hııı"sıyla birlikte parmağını sallıyor ve vazgeçiyor.

hele geçen gün öldürdü beni gülmekten.odasında yeni uyanmış,ayağa kalkmış etrafa bakınıyordu.ben de uyandığını görünce hemen içeri gireyim dedim aniden benim sesimi duyunca bir korktu hemen bana kaşlarını çatıp parmağını sallamaya başlamaz mı :))) "niye böyle aniden girip beni korkutuyorsun" diyor kendince...:))))

eline yemesi için bir şey verdiğimizde de, "güzelmiymiş kızım diyorum" iki yana sallanarak "mmmmhhhh" yapıyor ve etrafındaki herkesi güldürüp duruyor.bunu 1-2 kere karşısında yapmıştım hemen kapmış.

bu arada böyle ipli şeylere bayılıyor ağzına alıp emiyor hemen :))

geçen pazartesi günü Ankara'ya gittik.bu oyuncaklara bir oturtalım dedik hoşuna gitti :)

topla karşılıklı "attııı"lar eşliğinde oynayıp duruyoruz."abi,abla" demeye de başladı bu aralar.desteksiz durma sürelerimiz de ilgilendiği bir şey varsa karşısında 8-9 saniyeyi buluyor ama aklı başına gelince hemen emeklemek için yere oturuyor...

yani bu aralar gördüğü her şeyi hemen öğreniyor algıları çok açık maşallah!...bizden şimdilik bu kadar,cuma yola çıkıcaz Manisa'ya doğru oradan da İzmir'e geçicez inşallah.hazırlıklara başlamam gerek,eee havalar çok soğudu buralarda artık daha sıcak memleketlere göç etmemiz gerek :))