En Sevgili Yemeğimiz

eveeet en sevgili minik'in annesi Kübra,minişlerimizin severek yedikleri yemekleri yazmamızı istemişti ben de ceren'in en sevdiği çorbalardan biri olan kıymalı,terbiyeli sebze çorbasını yazmaya karar verdim.zaten dün de bu çorbayı yapmıştım iyi denk geldi :))

efenim çorbamızın içinde mevsime göre hangi sebzeler varsa konuluyor.patates,havuç,yeşil veya kırmızı biber mutlaka koyuyorum.bunun yanında evde başka sebzelerden ne varsa ilave ediyorum.ayrıca kıyma oluyor bu çorbanın içinde.piştikten sonra biraz un,bolca yoğurt ve eğer yumurta yememişse(sabah yediği için genelde koymuyorum) yumurtayla terbiye yapıp karıştırıyorum.

üzerini de nane ve zeytin yağıyla süslüyorum.

bizim evde çorba süslemesinde kimin çorbasıysa baş harfini yazıyorum veya bir kalp vs gibi süslemeler yapıyorum :)) hoş oluyor...

hadi bakalım diğer annelerden de bekliyoruz,sevgileeer...

çorbamızın tarifi açık şekilde istenmiş,biraz daha açalım:ben içine koyacağım sebzeleri önce buharda pişiriyorum besin değerleri kaynarken ölmesin diye.başka bir tencerede çorba için gerekecek kadar su ile kıymayı pişiriyorum,en son içine tel süzgeçten geçmiş sebzeleri koyup biraz karıştırıp altını söndürüyorum.başka bir tarafta çorbanızın ölçüsüne göre biraz un,yoğurt ve istenirse yumurta ile terbiye yapıp çorbanın içine ilave ediyorum,bir taşım kaynatıp altını kapatıyorum,bu kadaaar...üzerine nane ve zeytin yağı,süslemesi size kalmış :))

bak şu pamuşun yaptıklarına...

pamuşum haftasonu biraz ateşlendi ama 38'den yukarı çıkmadı.dün birden iniverdi ateşi calpol verdik sadece ama sebebini anlayamadık.halsiz falan da değildi pek yani yine aynı pamuş'tu...Allah bebişlerimizi daha kötüsünden korusun...

bu arada pamuş'un en sevdiği şey mama sandalyesini oradan oraya itmek oluyor.bu sefer gidecek pek yeri yoktu sandalyenin ama pamuş yine de yılmadı :))

çöp balığı pamuşşş...

pamuşum büyüyor ve tatlılığına tatlılık katıyor...neredeyse 10 aylık oluyor artık.

işi gücü yerlerde gözle görülemeyecek kadar küçük ne varsa toplayıp lüüüp ağza atmak...aynı çöp balığı gibi. :)) (balık beslemiş olanlar bilirler çöp balıkları hep altta gezip çöpleri,artıkları yerler.)yerleri süpürüp,silip duruyoruz ama nereden buluyorsa miniminnacık bir şey buldu mu küçücük parmaklarıyla tutup,yakalayamazsak ağzına atıyor.zaten gözümüz hep üstünde ama kaçırmışsak geviş getirmesinden anlıyoruz :)) çıkarmaya çalışıyoruz...

hep bir işi var pamuşun.gözler fıldır fıldır, çok dikkatli izliyor her şeyi.çekmece kurdu aynı zamanda...hemen gidip açıyor içinde beğendiği bir şey varsa çıkarıyor oynuyor.bazen parmaklarını sıkıştırıyor ama hemen müdahaleyle kurtarıyoruz ceroşu...

"ver" dediğimizde verince alkış yapıyoruz o kadar çok seviniyor ki...yine bir şeyi "al" dediğimizde alıp başarma coşkusuyla kahkaha atıp duruyor.

babası eve gelince bir sevinme bir sevinme...sonra hoop kucağa ve hemen babasının gömleğinin cebindeki kalemi alıyor.kalem yoksa cebi açıp içine bakıyor,ısrarla arıyor kalemi :)) babasını gönderirken de canı isterse bay bay yapıyor sabahları...

müziklerde oynamaya başladı sallanıp duruyor ve hemen alkış yapıyor.oturuyorsa eliyle tempo tutuyor...

kedilere baygın(annesi kılıklı).kedi gördüğü an hemen meşhur kahkahasını atıyor.kedi kaybolana kadar izliyor onu...bir de çocukları çoook seviyor.onlara gel gel yapıyor...son 2 haftadır cumartesi günleri Ankara'ya gidiyoruz.orada çocukları gördüğü zaman deliriyor...o kadar tatlı oluyor ki...küçük büyük hiç farketmiyor yeter ki çocuk olsun...

kendi kendine oyunlar türetiyor...konuşmayı da ilerletiyor.söylediğimiz kelimelere yakın sesler çıkarıyor...gözlerimizin içine baka baka anne-baba deyişi bizi mest ediyor.bir iki hafta önce ben yatarken babasının kucağından bana bakarak "anne gel" demesi hele babasıyla beni hayrete düşürdü.denk geldi herhalde diye düşünmüştük...ama şu an bu fikirde değiliz :)) büyüyor işte pamuşumuz büyüyor...

ceren'e yakın doğumlu bebişlerin 1.doğum günleri yavaş yavaş kutlanmaya başlandı.bizi de bir heyecan alıyor pamuşun da doğum günü yaklaşıyor diye.bakalım nasıl olacak,nerede,ne zaman olacak?malum burada yalnızız yani akrabalardan uzağız.artık nasıl yaparız yavaş yavaş planlar kurulmaya başlandı...zaten eskiden beri doğum günlerine çok önem veririm,inşallah kuzuya da güzel bir gün yaşatırız...

şimdilik bizden bu kadar,hepinize sevgileeer...

pamuşum tay tay...

pamuşum neredeyse 1 aydır böyle tutunarak her yere gidiyor...bir elini de bırakıyor,bakalım cesaretlenip iki elini ne zaman bırakacak merakla bekliyoruz... bu arada kameranın ayarlarıyla oynanınca kötü çekilmiş...

yeni yerimizden,yeni evimizden,yeni hayatımızdan merhabaaa!

herkese merhabaaa...aslında geçen hafta cumartesi günü geldik ve int.de perşembe bağlandı ama malum ev yerleştirme ve sağlık problemlerimizden dolayı bir türlü yazamadım.diğer blog arkadaşlarımızı gezdim,kim ne yapmış ,nasılmış diye baktım ama yorum bırakamadım.çok özlemişiz herkesi...

artık rahat rahat gezebilirim bloglar arasında çünkü iyice yerleştik artık.

hiç kolay olmadı ama başardık.çünkü pamuş Bartın'da biraz rahatsızlandı.sıcak havayı hiç sevmedi ve gece ile gündüz arasındaki sıcaklık farkından dolayı son gün öksürüp durdu.şükür ki ateş falan olmadı zaten hemen dr.a gittik.o da önemli bir şey olmadığını söyleyince rahatladık...

pamuşu iyileştirelim derken 2 senedir hasta olmayan ben de hastalandım.hala tam iyileşemedim.evi yerleştirirken soğuk aldım herhalde.bu arada burası da sivas'ı aratmıyor kısa kolluyla dolaşmak biraz zor.dün fena değildi de biraz açılıp saçıldık :))

gelelim pamuşaaa...

*pamuşum hiç durmuyor.oradan oraya sıralıyor 3 haftadır.babaannesinin evinde de koltuktan koltuğa geçmeyi becermişti şimdi masalara,mama sandalyesine,oradan koltuklara,tv sehpasına(buna hep engel olmaya çalışıyoruz ama arkamızı döndüğümüzde hemen orada buluyoruz) tutuna tutuna dolaşıyor.kameraya çektim sıralamasını bir ara ekliycem bloga...tek eliyle tutunup duruyor artık.yere eğilip hiç oturmadan yerden oyuncağını alıp kalkıyor...

*'gel gel' diyor tabi 'del del' diyerek ve eliyle de işaretini yapıyor...

*'al, ver'i öğrendi.mesela "ceren ver kumandayı "diyoruz hemen kumandaya bakıp alıyor ve bize veriyor.yine herhangi bir şeyi al diyoruz alıyor.tabi bu işlemler sonunda alkış yapıyoruz çok hoşuna gidiyor...

*bu arada sadece uyurken aldığı emziğini de kendi kendine bıraktı :)) hiç istemiyor artık...
*çocuklara bayılıyor.nerede bir çocuk görse hemen çığlıklar atıyor,kendine özgü çok tatlı bir gülüşü var onu yapıyor...herkes pamuşa bakıp gülüyor ve sevmeye geliyorlar.bir de şu hiç beklemediğimiz anda birden öpmeleri olmasa...tanımadığımız koca koca adamlar gelip birden öpüveriyorlar :( hemen siliyoruz yanaklarını...

havanın soğukluğunun kanıtı...önceki gün dışarıya böyle çıktı pamuş...

bu da adliyenin verdiği veda yemeğinden.aslında masanın diğer başında oturmamız gerekiyordu ama bebiş arabalarıyla zor olur ve sıkılınca bahçeye çıkarıp dolaştırırız diye diğer başa oturduk ama pamuş bununla da yetinmedi masanın üstüne oturup en başta olmak istedi :)) buraya oturunca bir mutlu oldu pamuş ki sormayın herkesi inceledi.bütün gözler de ondaydı masanın gülü oldu...
sivas'tayken başlamıştı minicik parmaklarıyla yerde bulduğu miniminnacık şeyleri toplayıp incelemeye...hatta uçan minicik (perde böceği derler bizde) böcükleri alıp kanat,ayak ne varsa parçalayıp incelemeye...kaç kere yakalamıştık bu halde onu.şimdi de yerde minicik birşey görsün hemen alıyor,elleri parmakları arasında gezdiriyor ve yakalayamazsak hooop ağza...çok zor onlara yetişmek çoook...gözümüz hep üstünde ama yine de arada kaçıyor işte son anda yakalayabildiğimizi yakalıyoruz...

veee bu yaz buralardayız.çünkü diğer hakim tatile çıkmak için bizi bekliyormuş.bugün 32 günlük izne çıktı ve tek hakim eşim kaldı burada.bu yüzden sadece haftasonları Bartın'a,Safranbolu'ya ve Ankara'ya gidebilicez ama benim memleket hasretim sürecek.tam 1 sene oldu gitmeyeli.artık bayramda gideriz diyoruz Manisa'ya,İzmir'e... neyse artık ne yapalım bizimkiler gelirler belki bu arada buralara...
neyse,şimdilik bizden bu kadar en yakın zamanda yine burada olucaz hepinize sevgileeer...